Materiały łączone w opakowaniach

Opakowanie wielomateriałowe zdatne do recyklingu

Trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że opakowanie wielomateriałowe też może nadawać się do ponownego przetwarzania i być łatwe w segregowaniu. Natomiast musi być ono zaprojektowane w taki sposób, by poszczególne warstwy dały się od siebie stosunkowo łatwo oddzielać. Chodzi też o to, by sam klient był w stanie je rozpoznać. 

Przykład? Opakowanie po jogurcie. Z plastikowym kubeczkiem, owiniętym w papierową obwolutę, z aluminiowym wieczkiem. Mamy w tym przypadku trzy różne surowce. Ale nie jest problemem, by poszczególne komponenty znalazły się w oddzielnych koszach do segregacji, zwłaszcza jeśli na papierowej etykiecie jest specjalny pasek, który ułatwia oddzielenie go od części plastikowej. Wieczko i kubeczek – do żółtego kubła na plastik. Owijka  – do niebieskiego kosza na papier. 

Taka sama sytuacja dotyczy szklanych słoików po dżemie z metalową nakrętką i papierową etykietą. Jeśli nie zamierzasz użyć słoika ponownie, obwolutę należy ściągnąć, a nakrętkę potraktować jako odrębny surowiec. Tutaj podobnie, każdy komponent ląduje w odrębnym koszu. 

Dość intuicyjne, prawda?

Wielomateriałowość bywa czasem szkodliwa

Mając tę wiedzę, można przełożyć ją także na sytuację odwrotną: kiedy opakowanie wielomateriałowe szkodzi środowisku? Odpowiedź jest prosta: wtedy, kiedy poszczególnych surowców nie da się od siebie oddzielić. 

Pomyśl na przykład o popularnych kartonach po sokach, które ze względów praktycznych i higienicznych muszą być zabezpieczone od wewnątrz folią aluminiową. Po zużyciu produktu nie da się tej folii ręcznie oderwać i oddzielić od warstwy papierowej. W efekcie takie opakowanie w zasadzie jest trudne do ponownego przetworzenia. Teoretycznie takie opakowania są przeznaczone do recyklingu i sortownie, a zakłady odzysku surowców dysponują technologią umożliwiającą recyklingowanie tego rodzaju opakowań. W praktyce jednak jest ona dla wielu podmiotów nieopłacalna, a niekiedy nawet niemożliwa do zastosowania. 

Czasem już na pierwszym etapie segregacji przydomowej wiele osób, sugerując się tylko wierzchnią warstwą takiego opakowania, błędnie wrzuca je do niebieskiego kosza na papier, a nie do żółtego, na metale i tworzywa sztuczne. Wówczas szanse na recykling jeszcze bardziej się zmniejszają¹.

Rozwiązania wielomateriałowe SILBO, czyli dobry wybór konsumencki

W SILBO ograniczamy plastik na tyle, na ile to tylko możliwe i dostarczamy naszym klientom zróżnicowane rozwiązania, zależnie od potrzeb i specyfiki pakowanego produktu. 

Nasze opakowania z kategorii  MINISIL, gdzie plastik jest zredukowany do niedającego się zastąpić na dany moment, w tym konkretnym przypadku, minimum. Poszczególne materiały da się tu od siebie łatwo oddzielić, co ułatwia segregację i recykling. Z myślą o środowisku obniżona jest sama waga opakowania, a użyte kleje i farby na bazie wody zmniejszają ślad węglowy. Ponadto warunki wyprodukowania opakowań SILBO to produkcja niskoemisyjna, w zakładzie bazującym na odnawialnych źródłach energii. 

Wielomateriałowość zresztą sama w sobie nie jest czymś z gruntu złym. Wiele naszych kompostowalnych opakowań typu BIOSIL także wykonujemy z materiałów łączonych. Przykładowe połączenie to siatka + folia. Takie rozwiązanie nie wyklucza ekologicznych właściwości. To kolejny dowód na to, że nowoczesna technologia w produkcji opakowań nie zawsze ogranicza się wyłącznie do monomateriałowości. Jeśli jednak macie wątpliwości co do wyboru opakowania i nie jesteście pewni co do jego parametrów, warto sprawdzić certyfikat, jaki na nim widnieje.

¹ Więcej o tym: https://portalkomunalny.pl/gdzie-wyrzucac-kartony-po-mleku-i-soku-2021-413956/