Segregowanie odpadów “od kuchni” (dosłownie i w przenośni)

Te podejrzane śmieciarki

Chyba każdy z nas był świadkiem odbierania odpadów przez pracowników służb komunalnych. Podjeżdża śmieciarka i… no właśnie, co? Z perspektywy przeciętnego “oglądającego” kubły montuje się na specjalnym podnośniku, który następnie unosi je, obraca do góry dnem i z kosza wysypują się worki. A potem kolejny kubeł i znów ta sama sytuacja. Wszystko trafia do jednej komory pojazdu… Tyle o pozorach. Teraz fakty.

Przyznaj się: ile razy faktycznie widziałeś, że rzeczywiście wyglądało to w ten sposób? Czy przyglądałeś się, w jaki sposób zbudowana jest “paka” pojazdu na odpady? Lub prowadziłeś statystyki na temat tego, w jakim dniu śmieci są odbierane i które kolory kubłów opróżnia się w ciągu tygodnia? Twoja perspektywa jest złudna. Zresztą, nie chodzi tylko o ciebie, bo mit “jednej komory” funkcjonuje powszechnie. Dlatego trzeba się z nim raz na zawsze rozprawić.

W śmieciarce odpady z różnych pojemników nie mieszają się ze sobą. Te z kosza na tworzywa sztuczne trafiają do oddzielnej komory – po to, aby możliwy był ich późniejszy recykling. Z kolei śmieciarki jednokomorowe zabierają tylko jeden rodzaj frakcji, na przykład odpady pochodzące z pojemnika niebieskiego odbierane są w środę, a inne w czwartek. Wszystko zależy od harmonogramu prac w danym mieście lub gminie.

Poza tym warto pamiętać jeszcze o tym, że posegregowane śmieci są umieszczane w workach, zatem pracownicy sortowni od razu widzą, z jakim typem odpadów mają do czynienia.

Odzyskiwanie posegregowanego

Co dzieje się z odpadami plastikowymi, które można recyklingować? Ciężarówka przewozi je do sortowni, a następnie sprzedaje się wydzielone frakcje tworzywowe do recyklera.. Tam są one ponownie sortowane, ręcznie i automatycznie, na przykład według materiału, z jakiego wykonano zużyte opakowania. Następnie są one myte i cięte na drobne kawałki, z których po przetopieniu powstaje regranulat. Jest to materiał z potencjałem do dalszego wykorzystania.

Tak więc segregacja śmieci na własną rękę ma sens. Co więcej, jest to obowiązek. Mówi o tym Ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1579 ze zm.). Według zapisów tej ustawy każdy właściciel nieruchomości jest zobowiązany do prowadzenia selektywnej zbiórki odpadów. Ale trzeba zacząć od własnej kuchni.

“Segregowanie jest skomplikowane”

Nie jest. Zasady są dość przejrzyste, a - co najważniejsze - raz opanowane, wchodzą w nawyk. Co powinno trafiać do czego?

• POJEMNIK NA PAPIER: zużyta makulatura (także z niszczarki), kartony, notatniki z tekturową okładką, gazety i ulotki, książki i zeszyty, papierowe niezabrudzone żywnością torby. Wszystko to powinno być suche.

• Czego tam nie wrzucać: tłustych serwetek i papieru śniadaniowego, zużytych chusteczek jednorazowych, papieru powleczonego folią, mokrego papieru i kartonu.

• POJEMNIK NA TWORZYWA SZTUCZNE I METALE: plastikowe butelki, reklamówki, woreczki foliowe, puszki aluminiowe i stalowe, plastikowe opakowania po chemii gospodarczej i kosmetykach, kapsle i zakrętki, opakowania wielomateriałowe (tzw. tetrapaki, czyli kartony po sokach lub mleku), pudełka po nabiale (jogurty). Każda gmina szczegółowo informuje swoich mieszkańców, co wolno wrzucać do pojemników danego rodzaju, ponieważ zależy to od firmy sortującej odpady i jej możliwości w zakresie rozdziału poszczególnych frakcji i późniejszego ich zbytu do recyklera

• Czego tam nie wrzucać: blistrów po lekach, zużytych baterii, puszek po farbach i innych substancjach chemicznych.

• POJEMNIK NA SZKŁO: słoiki, butelki po napojach i alkoholu, szklane opakowania po kosmetykach.

• Czego tam nie wrzucać: luster i stłuczonych szyb, ceramiki i porcelany, żarówek, zniczy z zawartością wosku.

• POJEMNIK NA ODPADY ZMIESZANE: odpady pochodzenia zwierzęcego (np. kości z kurczaka), zanieczyszczony papier, ceramika i porcelana, stłuczone szkło, opakowania biodegradowalne SILBO.

• Czego tam nie wrzucać: baterii i akumulatorów, żarówek, zepsutego sprzętu elektronicznego (tzw. elektrośmieci).

• POJEMNIK NA ODPADY BIO / ORGANICZNE: liście i trawa, obierki z owoców i warzyw, zgniłe rośliny, resztki organiczne pożywienia (z wyjątkiem mięsa), fusy po kawie i herbacie, elementy z surowego drewna, np. patyczki po lodach, mieszadełka do napojów.

• Czego tam nie wrzucać: kości i odchodów zwierzęcych, drewna impregnowanego, popiołu.

Zacznij od mądrego zagospodarowania przestrzeni na składowanie domowych odpadów. W Polsce najczęściej przechowuje się je w kuchni, a ściślej mówiąc, w szafce pod zlewozmywakiem. To dobre miejsce na umieszczenie tam koszy do segregacji.

W sklepach można dziś kupić wygodne i estetyczne zestawy do domowego oddzielania frakcji. Najczęściej taki zestaw składa się z czterech pojemników, natomiast możesz oczywiście wyznaczyć dodatkowe kubły na konkretny rodzaj śmieci.

^{https://www.ikea.com/pl/pl/p/hallbar-rozwiazanie-sortowania-smieci-do-szuflad-kuchennych-metod-wentylowane-jasnoszary-s29308829/}

No dobrze, śmieci zostały przydzielone do właściwych worków w kuchennych pojemnikach. Co dalej? Do każdego budynku mieszkalnego i domu powinny być przypisane różnego typu pojemniki miejskie lub gminne, które następnie są odbierane przez śmieciarki.

“Na segregowanie potrzeba dużo miejsca”

To kolejny mit. Faktycznie, niekiedy odpady segregowane są bardziej “ekspansywne” niż te umieszczane w jednym pojemniku. Nagle trzeba bowiem znaleźć przestrzeń na kilka frakcji. Ale to nie problem.

Przed zakupem warto zastanowić się nad tym, jaki typ odpadów gromadzi się w największej ilości w twoim gospodarstwie domowym. Zużywasz sporo butelek plastikowych? Musisz przewidzieć na nie więcej miejsca niż na inne śmieci, by uniknąć sytuacji, gdy worki “wylewają się” z szafki. Taki mało estetyczny rozgardiasz skutecznie zniechęca do idei segregowania, a przecież nie o to chodzi.

Gdy widzisz, że śmieci zaczyna być coraz więcej, po prostu dbaj o regularne ich wynoszenie. Warto wyrobić w sobie pewien nawyk, na przykład zabierać ze sobą komplet śmieci co dwa dni, rano, równocześnie ze zbieraniem się do pracy.